یک روز در مجلس درس سیّد، یکی از حاضرین سئوال کرد: «آیا در [عصر] غیبت امکان دارد کسی تشرّف حاصل بکند؟ سیّد سرش را زیر انداخت، گویا با خودش صحبت میکرد، سپس گفت: «ما اجیب له و قد ضمنّی ـ صلوات الله علیه ـ الی صدره؛6 من به این آقا چه پاسخی بدهم و حال آنکه حضرت مرا به سینة خود چسباندند. شرح حال و گفتاری از فقیه اهل بیت آیتالله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی(ره)
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » محمدآرین ( سه شنبه 87/3/14 :: ساعت 10:30 صبح )